[HABER] Haha to Kuraseba, Japonya’nın Oscar Adayı Seçildi

Bu seneki Akademi Ödülleri’nde Japonya adına yarışmak üzere Haha to Kuraseba seçildi. Yönetmen koltuğunda Yamada Yoji’nin oturduğu, başrollerini ise Ninomiya Kazunari ve Yoshinaga Sayuri’nin paylaştığı film, bir anne ve oğulun II. Dünya Savaşı sırasında geçen  dramatik hikayesini anlatıyor.

84 yaşındaki yönetmen Yamada Yoji, bu filmle birlikte beşinci kez Japonya’yı temsil ediyor olacak.

2015 yılının Aralık ayında vizyona giren film, Japonya Akademi Ödülleri’nde Ninomiya Kazunari için En İyi Aktör ve Haru Kuroki için En İyi Yardımcı Aktris ödüllerine layık görülmüştü.

 

____________________

Kaynak: screendaily

Translation: aramajapan

Çeviri: ArashiTurkey

[HABER] Ninomiya Kazunari’den Yeni Film! Last Recipe: Kirin no Shita no Kioku

Ninomiya Kazunari, Demir Şef Tanaka Keichii‘nin Last Recipe: Kirin no Shita no Kioku isimli romanından uyarlama filmde rol alacak. Filmin Sonbahar 2017 sezonunda vizyona girmesi bekleniyor. 2000’lerin Japonya’sı ve 1930’ların Mançurya’sında geçen film Kirin’in Dili’ne yani bir yemeği yalnızca tadarak mükemmelen pişirebilme yeteneğine sahip olmayı arzulayan iki aşçının hikayesini anlatıyor.

Ninomiya, Kirin’in Dili’ne sahip modern bir şef olan Sasaki Mitsuru’yu canlandırıyor. Sasaki, fahiş fiyatlar karşılığında insanların son akşam yemeklerini yeniden yaratmasıyla “Ölüm Döşeği Aşçısı” unvanını kazanmıştır.

5 yıllık aranın ardından tekrar yönetmen koltuğuna geçen Takita Yojiro “Çok yönlü oyunculuğuyla tanınan Ninomiya’nın yeni bir tarafını göstermek istiyorum” dedi.

Ninomiya Kazunari ise “Sete büyük bir zevk ve minnet ile gireceğim kesin. Bu filme her şeyimi vereceğim” diye yorum yaptı.

Filmde Ninomiya‘nın yemek yaptığı pek çok sahne olacak. “Onu ölümüne çalıştıracağım ki yemek yaparken tam bir çekim yapabileyim” diyen Yönetmen Takita‘nın yüksek beklentilerini karşılayabilmek için Ninomiya Kazunari Temmuz’dan Ekim’e kadar Hattori Yukio Aşçılık Okulu‘nda eğitim alacak.

 

—————————

Source: @miyumiyu1003

Translation: lastrecipe

Çeviri: Arashi Turkey

[RÖPORTAJ] Arashi – Haziran 2012 Popolo

Haziran 2012 – Popolo Röportajı

Arashi üyelerinin birbirleri hakkındaki yorumları

– Üyeler Matsumoto  Jun’u yorumluyor

OS: “Kendimi iyi hissetmediğim zamanlarda Matsujun bana tavsiye ettiği ilaçlardan getirir.Önceden bir müzikal için çalışırken boğazım acımaya başlamıştı o yüzden benim için çok endişelendi.Gerçekten başkalarına çok iyi bakan birisidir o.“

AM: “Eğer ‘Sanırım soğuk aldım’ gibi bir şey söylersem hemen bana ilaç falan getirir.Tabii ki sırf eğlencesine, onunla dalga geçmek için bunu kullanmıyorum.Ama rahatsız hissettiğimde gerçekten çok yardımcı oluyor bu.”

NK: “Matsumoto-san şu ‘hevesli biri’ hissiyatını veriyor.Çeşit çeşit mekana gidip çeşit çeşit insanla içiyor ve çeşit çeşit yerlerde boy gösteriyor belli ki.Sosyal becerileri fevkalade.Herhalde çok coşkulu bir şekilde konuşuyordur.”

SS: “Daha önce ona mum ve el kremi vermiştim.Aslında, Iseya-san’ın Arashi ni Shiyagare’de tanıttığı radyo-güdümlü helikopterin bir benzerinden bende vardı, istiyorum demişti ben de ona verdim ama acaba oynayacak mı?”

– Üyeler Aiba Masaki’yi yorumluyor

OS: “İzinli olduğu günlerde bile, dışarı çıkıp işle ilgili yardımcı olacak yeni fikirler arıyor.Bu sayede röportajlar sırasında söyleyecek daha çok şeyi oluyor.İzin gününde neler yaptığını bana da anlatır, bence bu onun ne kadar ciddi biri olduğunu gösteriyor.”

MJ: “Hep Aiba-kun’un daima çok eğlendiğini düşünmüşümdür, özellikle de soyunma odasında.Çünkü her zaman çok doğal bir şekilde gülümsüyor, sadece ona bakmak bile gerçekten huzur verici.Bir çeşit yatıştırıcı gibi.”

NK: “Aiba-san’la ikimiz hep beyzbol veya golf oynamaya giderdik.Spor yaparken bile her zaman olduğu gibi davranıyor.Son iki senedir birlikte spora gidemedik, yine gitmek istiyorum!”

SS: “İlgi alanlarımız oldukça yakın, bu yüzden sık sık butiklerde veya restoranlarda birbirimize tesadüf ediyoruz.Bir defa, ben özel odalardan birinde yemek yerken garson tesadüfen aynı restorana gelen Aiba-kun’un benimle buluşacağını sanıp odama getirmişti.”

– Üyeler Ohno Satoshi’yi yorumluyor

AM: “Bazen konser turunun ortasındayken, hatta bütün üyeler otel odasında toplandığında bile sonunda bir şekilde Liderle baş başa kalıyorum.Ya da biri son anda gelemeyeceğini söylüyor ve baş başa içerken buluyoruz kendimizi.Sürekli tesadüfen baş başa kalıyoruz.”

MJ: “Her ne kadar hepimiz çok çalışkan olsakda son zamanlarda Liderin en çalışkan kişi olduğunu hissediyorum.Ne zaman boş olsa senaryoya çalışıp, karakterini nasıl daha iyi yansıtacağına kafa yoruyor.Sık sık ‘esasen çok sıkı çalışıyor’ diye düşünüyorum.”

NK: “Herkesin gözündeki imajı tamamen aynı; ‘balık tutmaya giden biri’ TV’de kendiliğinden söyleyip duruyor bunu zaten.Son zamanlarda dizi çekimiyle çok meşgul, belki artık balığa gidemez.”

SS: “Daha önce iş için birlikte balığa gitmiştik, gerçekten tam anlamıyla öğretti bana.İş balık tutmaya gelince cidden sorumluluk alabiliyor.Bir zamanlar babamla da balık tutmaya giderdik, eski günler gibi.. ~ ”

– Üyeler Sakurai Sho’yu yorumluyor

NK: “Benim gözümdeki imajı ‘izin gününde bile kendine program yapan biri’ şeklinde.Daha önce bir yerde bahsini etmişti bunun.. galiba.Ne kadar sıkı bir programcı olduğunu çalışırken daha iyi gösteriyor!”

AM: “Sho-chan’a masaja gittiği yerin ilgimi çektiğini söylemiştim, bana broşürü getirdi ve hatta randevu bile aldı.Bir gün, oraya masaj için gittiğimde Sho-chan da aynı zaman diliminde masaj yaptırıyordu.Şok olmuştum!”

MJ: “Fukuoka konserinin olduğu gün cildim o kadar kuruydu ki soyulmaya başlamıştı.Ben istemeden Sho-kun bir el kremi ve bir de vücut kremi verdi.Ertesi gün, diğerlerine de birer tane getirmişti!”

OS: “Ne zaman soyunma odasında ramen yese, terden sırılsıklam oluyor.Onu böyle gördükçe yemek yerken bütün gücünü ortaya koyduğunu hissediyorum, tam Sho-chan.”

– Üyeler Ninomiya Kazunari’yi yorumluyor

OS: “Debut zamanlarımızla karşılaştırınca görünüşünde hiçbir değişiklik yok ve iyi anlamda söylüyorum ki, kişiliği de hiç değişmedi.Hala oyun oynama hobisini sürdürüyor.Bence Nino’nun ne düşünce tarzı ne de düşündüklerini hayata geçirme tarzı hiç değişmedi.”

AM: “Önüme oyun dergisini açar, ‘bu güzel, bunu oyna’ diye tavsiye verir.Eğer ilgi göstermezsem gider oyunu alır ve oynayayım diye beni sıkıştırır.Sanırım oynamamı gerçekten çok istiyor.”

MJ: “İkimiz aynı telefonu kullanıyoruz.Nino bana harika uygulamalar önerir, üstelik hepsi de kesinlikle beğeneceğim şeyler oluyor.Her konuda haklı olabilmesi inanılmaz! Nino oynayacak eğlenceli bir şeyler aradığımda başvurduğum kişi.”

SS: “Nino’nun yeni filmindeki personelin neredeyse hepsi Kamisama no Karute ekibinden.Nino’ya da söyledim, böyle derin bağlarımın olduğu bir yapımın personel ekibinin şimdi grup arkadaşımla çalışıyor olması beni çok mutlu ediyor.”

[HABER] Ninomiya Kazunari, Assassination Classroom’un Devam Filminde Rol Alacak

Popüler manga serisi “Assassination Classroom” 17 milyon kopya satmış, hatırlanmaya değer bir tiraj yakalamıştı.Mangadan sonra anime serisine de uygulanan hikayenin en son geçtiğimiz yıl Mart ayında live action filmi çekilmişti.

Arashi‘den Ninomiya Kazunari, ilk filmde Koro-sensei karakterine ses verdikten sonra şimdi ikinci filmde bir aktör olarak boy gösterecek.Dünyanın en iyi süikastçisi olan “Ölüm Tanrısı” rolüyle beyaz perdede seyircilerle buluşacak.

Ayrıca serinin yaratıcısı Matsui Yusei, devam filmini yönetecek.

Filmin 2016 yılının Bahar aylarında vizyona girmesi planlanıyor.

———————

Kaynak: cinema-cafe

Translation: aramajapan

Çeviri: ArashiTurkey

[RÖPORTAJ] Ninomiya Kazunari & Matsumoto Jun – TV Life

– Bu defa konumuz telefon kamerasıyla selfie çekmek.

MJ: İyi selfie, kötü selfie denen bir şey var.Bir arkadaşım çok iyi selfie çeker mesela.

NK: Haklısın, birçok selfie çekme tarzı var.

MJ: Arkadaşım bana akıllı telefondan nasıl manzaralı selfie çekileceğini öğretti, telefonu o şekilde tutmak çok daha kolay oluyor hem.

– Düzenli olarak selfie çeker misiniz?

NK: Hayır.

MJ: Evet.Her gün, bir selfie çekerim.Ama birine göndereceğimden falan değil.Bir çeşit alışkanlık oldu, her gün eve giderken asansörde bir selfie çekiyorum.İlk kez 10.yıldönümümüzde yapmıştım.Dijital kamerayı kendime çevirip fotoğraf çektim ama o zaman sıkıcıydı.Sonradan telefon kameraları selfie çekmemizi kolaylaştıracak şekilde değişti.Hala çektiğim fotoğraflarım var.

NK: Ben fotoğraf çekmem, telefonum başkalarının gönderdiği fotoğraflarla dolu.

– Telefonunuzda Arashi’nin çok değer verdiğiniz fotoğrafları var mı?

NK: Hepsi.Asla yayınlanmayacak fotoğraflar. (güler) Hepsi çok değerli fotoğraflar ve bende epey var.Hepimizin birlikte olduğu fotoğraflar.

– Matsumoto-san doğum gününüz Ağustos ayındaydı, Ohno-san’dan el yapımı bir şapka almıştınız.Ne yaptınız onu?

MJ: Bana verdiği gün eve götürdüm.Malzemesi yaz için değil o yüzden daha sonra takarım diye düşünmüştüm.Çekim günü müteşekkir olarak taktım.Riida çekim için takmayacağımdan korkuyordu ama aslında hiç fark etmez benim için.

NK: Bana da bakır kupa yapmıştı doğum günümde.Bira içmek için kullanıyorum, o kupaya doldurunca daha soğuk oluyor.

– Siz Matsumoto-san’a bir doğum günü hediyesi verdiniz mi?

NK: Ne vereceğime daha karar vermedim.Doğum günü hediyesi olduğu için hatıra olabilecek bir şey vermem lazım.

– Matsumoto-san siz Ninomiya-san’a doğum gününde bir hediye verdiniz mi?

MJ: Henüz bir şey vermedim.

NK: Bana hediye alamayacak kadar meşgul.

MJ: (güler) Sanırım çoktan bir şeyler düşündüm senin için, geçenlerde konuştuğumuz sandaletler.Ama nasıl giyileceğine dair bir ders vermem lazım sana, olur mu?

NK: Ah! Geçen bahsettiğin şey mi?

MJ: Onları giymenin belli bir yolu var.

NK: Aiba-san da bana bir çift ayakkabı aldı bu sene, provalarda onları giyiyorum.

Çeviri:ArashiTR

Pics:twitter

[5×16] Arashi’nin 16.Yıldönümü – 15.09.2015

Bugün, Hawaii’de ilk kez Arashi isminin duyurulmasının 16.yıldönümü.

16 yıl önce bu zamanlarda Arashi üyelerinin nasıl hissettiğini, neler yaşadıklarını, kendi cümleleriyle sizlere anlatmak istedik. ^^

“Arashi kurulduğunda, içinden çıkılması zor bir durumdu bu.Benim için bu son şanstı.“Herkes gibi devam etmek istiyorum.” diye düşündüm ama içtenlikle elimden gelenin en iyisini ortaya koyamadım.Hawaii’de çıkış yaptıktan sonra, basın toplantısı bittiğinde Jr. Konserine gittik.MC bölümünde herkes tek tek kendini tanıtıyordu; “Ben Sakurai Sho!” AHH~~!!! “Ben Matsumoto Jun” AHH~~!!! “Ben Ohno Satoshi” …..(ve sessizlik) EHHH? der gibiydi herkes.“Çabuk ol, in sahneden!” “Diğer üyelerin gerisindeyim!” diye düşündüm o an.Sonra birden çok çalışkan oluverdim.Mesela, “Bütün hayran maillerine cevap yazmalıyım!” gibi şeyler düşünüyordum.Bu sırada diğer üyeler televizyon programlarına katılıp daha da popüler olmaya başladılar.Bense sürekli Kyoto’daydım.Kimse beni tanımıyordu.Çıkış şarkımız listelerde 1 numaraydı ve Arashi çok popüler oldu ama ben hala “Hiç hayranım yok.” diye düşünüyordum.Çünkü hep “Kim bu?” “Neden Takky değil?” “Kim bilir?” gibi şeyler duyuyordum.“Gerçekten yapabilir miyim?” bu düşünce beni çok rahatsız etti.Her şeye rağmen Arashi’nin beş üyesi de birlikte olduğu sürece ben mutluyum.Başından beri bu ortamda çok rahattım.Pek çok sorun çıksa da beşimiz birlikteyken hepsi önemini yitiriyordu.İlk konserimiz sırasında, “Benim uchiwamı tutan kimse olacak mı?” diye çok endişeliydim.Seyirci kalabalığının tam ortasında bir sürü uchiwamı gördüğümdeki o his, onu asla unutmayacağım.Çok rahatlamıştım ve böylece zamanla adım adım daha pozitif bir yaklaşımı benimseyebildim.” – Ohno Satoshi

“Planlarıma göre liseden mezun olduğumda Johnny’s Jimusho’dan ayrılacaktım.Kamera her zaman senpailerimin üzerindeydi.Sürekli “Sadece dans et” demelerine rağmen beni çekmezlerdi bile ve yaklaşık bir yıl böyle sürüp gitti bu.Bir noktadan sonra geleceğim için endişelenmeye başladım, “Sonsuza dek Johnny’s Jr olarak devam edemem.” diye düşündüm.Eğer Dünya Kupası bir yıl sonra yapılsaydı, Arashi bir yıl sonra çıkış yapacaktı, ben çoktan şirketten ayrılmış ve sıradan bir üniversite öğrencisi olmuş olacaktım… En başından grupta biri yaşça küçük, diğeri büyük iki grup olduğu açıktı.Ohno-kun pek ağzını açmayan tipte biriydi, doğal olarak orada olmak istemedim.Çıkışımızı duyurmak fazlasıyla zordu.Ama doğrusu “Arashi… bu iyi olabilir.” diye düşünmüştüm.Bir sonraki bahar ilk konserimizi verdik.Grup kurulmasına ve üzerinden altı ay geçmesine rağmen aramızdaki mesafe pek azalmış sayılmazdı.Aiba-chan’la konuşmamıştım bile.Konser provaları için birlikte çok fazla çalıştık ve konserin sonunda el ele tutuşup “Biz Arashi’yiz!” diye bağırdığımızı hatırlıyorum.Hayranlar karşılık veriyordu ama onları düzgünce duyabilecek bir konumda değildik.Yine de “Biz beşimiz, Arashi’yiz!” diye bağırmaya devam ettik ve tam o anda bu söylediğimiz cümlenin anlamını kavradık. ” – Sakurai Sho

“Arashi’nin çıkışından en son haberdar olan bendim.Bir TV Programına giderken, arayıp başka bir yere gelmemi söylediler.“Neler oluyor?” diye düşünüyordum ki gittiğimde çoktan dört kişi vardı orada.Daha girer girmez birden A.RA.SHI’ye çalışmaya başladık.Bu olaydan tam üç gün sonra Hawaii’e gittik.Daha önce Sho-kun ve Ohno-kun’la hiç konuşmamıştım bile ve “Çıkış yapıyorsun” dendiğinde ne yapacağımı bilemedim.Çünkü daha önce hiç çıkış yapma konusunu düşünmemiştim ve yeterince özgüvenim de yoktu.Sadece gerçekten, gerçekten rahatsız hissettim.“Ne yapacağım ben Tanrı aşkına?” diye düşünüyordum, çok korkmuştum.Ama fazla sürmeden farkına vardım “Şimdi böyle şeyler düşünmenin zamanı değil.” Günlerce sabahtan akşama kadar çalıştım, bir şey düşünmeye ya da kafamın karışmasına vaktim yoktu bile.O zaman, sebebini bilmeksizin, işimi yaparken çok mutlu hissetmeye başladım.Fikirlerim tamamen değişti “Ne olursa olsun, yapabilirim artık.” diye düşünmeye başladım.” – Aiba Masaki

“Eylül ayında Hawaii’de “Arashi’yle çıkış yapacaksın.” deyiverdiler birden.Bütün hayatımın en büyük dönüm noktasıyla karşı karşıyaydım.Üstüne bir de gemideydik, beni deniz tutar.Gemiyle seyahat etme konusunda tamamen berbatım.Hawaii’de debut yapacağımız söylendiğinde, Japonya’ya dönmek istemedim.Çünkü Japonya’ya döndüğümüzde bütün gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalacaktım.Röportajlar sırasında sık sık “Arashi’nin bir üyesi olarak, nasıl hissediyorsun?” diye sorular sorarlardı.Hep “Çok mutluyum!” derdim.Ama o zamanlar, diğer insanlar benim nasıl hissettiğimi anlayamıyorlardı.Kendi istediğimin tamamen zıttı bir yolda ilerliyordum ve geri dönüş olmadığının da bilincindeydim.O zamanlar, hep gülerdim.Gülmek yapabildiğim tek şeydi.Ve içerde, “Neden bu kadar işe yaramazım?” diye düşünürdüm.Ama şimdi düşününce, Arashi’nin çıkışıyla ilgili haberleri duymak istemememin bir sebebi daha vardı… Çünkü, o zamanlar Amerika’ya gitmeyi çok istiyordum.Dürüst olmak gerekirse, “Bırakmama izin vermeleri için ne yapmalıyım?” diye düşünürdüm.Bana göre, Arashi’de benim gibi düşünceleri olan bir üyenin olması en büyük sorundu.Her ne kadar çalışırken hep “Başkalarına sıkıntı verme” düşüncesini taşımış olsam da sonunda en büyük sıkıntı ben oldum… Ve hala Arashi’nin harika atmosferini korumasının sebebi.Eğer en başta grup farklı üyelerden oluşmuş olsaydı, buraya kadar devam edebilmem mümkün olmazdı.Beşimiz birlikte olduğumuz için çok mutluyum.” – Ninomiya Kazunari

“Dürüst olmak gerekirse Arashi’nin bir parçası olduğumda tamamen tedirgin hissettim.Çünkü, sizin de bildiğiniz gibi o zamanlar Takizawa-kun’un (Hideaki Takizawa) popülaritesi çok yüksekti.İnanılmaz derecede komplike bir durumdu.Bir tek ben bir gruba katılabildiğim için çok mutluydum.Çünkü Johnny’s Entertainment’e katıldığım günden itibaren bir gruba katılıp, CD çıkarmak benim hayalimdi.“Hayallerim gerçekleşti.” diye düşündüm.Çıkış yapmaya hazırlanırken, o kadar meşguldük ki o zamana kadarki ile kıyaslanamazdı bile.Beni çok etkileyen bir şey, debut zamanlarımızda yaptığımız el sıkışma etkinliğiydi.Elimi sıkarken ağlayan hayranlar olduğunu hatırlıyorum.Başlangıçta “Bunda bu kadar mutlu olacak ne var?” diye düşündüm, çok garipsedim.Ama kendimi hayranlarımızın yerine koyduğumda “Ben çok çok sevdiğim birinin elini sıkabilmiş olsam muhtemelen ağlamazdım gerçi ama çok mutlu olurdum.” diye düşündüm.Bizim için 80 bin defa oldu belki ama hayranlar için hayatlarında yalnızca bir kez yaşayabilecekleri bir şeydi.Bu anı öyle dikkatsizce harcayamazdım.“Hadi hep birlikte yine çok çalışalım!” diye düşündüm.” – Matsumoto Jun

Asla, kolay ve rahat yoldan gelmediler bu zirveye.Çok zorlandılar, çok çalıştılar, zaman zaman tereddüt ettikleri oldu tabii.Hatta bırakmak istedikleri.Ama Arashi önce birbirlerine sonra da bizlere tutundukları için güçlüydü.Hep en güçlüydü.

Ve hep en güçlü olacak.Çünkü bizler sonsuza dek Arashi’yi seveceğiz, destekleyeceğiz.Çünkü Arashi’de sonsuza dek burada olacak.Biz gülümsediğimiz sürece, onlar parlamaya devam edecek.

16.yıldönümümüz kutlu olsun Minna-sama! ^^

[HABER] Ninomiya Kazunari Iwo Jima’yı Ziyaret Etti

Ninomiya Kazunari, NTV’nin 24 Hr TV ~ Love Saves the Earth programının bir parçası olarak Iwo Jima’yı ziyaret etti.Savaş sonrası özel yayınları için gerçekleştirdiği ziyarette II.Dünya Savaşının bıraktığı izleri inceledi.Ninomiya 2006 yılında Clint Eastwood‘un yönetmenliğini yaptığı “Letters from Iwo Jima” filminde rol almıştı.Fakat çekimler çoğunlukla Amerika’da yapıldığından adayı ziyaret etme fırsatı bulamamıştı.

Ninomiya, bu ay Savunma Bakanlığından güvenlik ruhsatını aldıktan sonra adada dört gün boyunca kaldı.Ada ziyaretçiler için yasak bölge olduğundan önceden izin belgesi alınmadan girilemiyor.Iwo Jima, Pasifik Savaşı sırasında yaklaşık 50.000 kişinin öldüğü, savaşın en şiddetli yaşandığı bölgelerden biriydi.Ninomiya bu adaya gelmesinin kaderinde yazılı olduğunu düşünüyor, filmin gerçek mekanı ve meşhur Suribachi dağı.

Savaş sonrası özel belgeselinin bir parçası olarak Ninomiya, eski askerler ve savaştan hayatta kalanların yanı sıra teslim olmaktansa intiharı seçen bir askerin ailesiyle de röportaj yapacak.

Iwo Jima özel yayını 22-23 Ağustos tarihlerinde NTV’de izlenebilecek.

—————

 source: jnews1

translation: jefandom

çeviri: arashiturkey